دفترسبزسخن
دفترسبزسخن
نوشته شده در تاريخ یک شنبه 24 ارديبهشت 1391برچسب:غارنشین, توسط مریم |

بابا بزرگ غارنشین      یه روزتوغارتنگ غروب

دلش گرفت اززمونه     چشماشوبست بی بهونه

توی دلش دعامیکرد      همه اش خداخدا میکرد

یعنی میشه،خدامیشه     دنیایه جوردیگه بشه

آدم پرنده ای بشه،بره تواوج آسمون

یاقعردریای کبود،نگاه کنه شناکنون

دایم میپرسم ازخودم،مگه چیه تودل کوه

که چسبیده سفت به زمین،شبیهه میخ آهنین

زهرتکرار زندگی     به کام من خوش نمیاد

روح منه که پیش میره     روی الاغ مرده گی

زمونه بادست خودش       عمرپرازرنجمونو

     پهن میکنه روی طناب سرنوشت

اما یه روزبادمیوزه    عمرمونو بادمیبره

من که دیگه پیرشدم     زمینگیروعلیل شدم

دنیام اگه عوض بشه      به حال من فرق نداره

اماخداروشاهدم           که دوست دارم نتیجه هام

زندگیشون تازه باشه         تمدنا عالی باشه

                      *     *      *

بابا بزرگ غارنشین         زندگیمون تازه شده

                   تمدن هم عالی شده

اماتوصحن زندگی          جای وفاخالی شده

رنگ محبت پریده           یه خواب آشفته دیده

             ترازوی عدالت هم خیلی وقته خراب شده

یکی تونازونعمته           یکی توفقرومحنته

نجابتو سر بریدن           به نعش مرده اش خندیدن

شرم وحیافراری شد        به پشت کوهها راهی شد

تعدادمون زیادشده     اماخلاف زادما      انسانیت عقیم شده

تمدنی که ماداریم         میگه بشرحقوق داره

               حیوونا هم حقوق دارن

                                       اما حقوقا دروغه

                         *       *        *

بابا بزرگ غارنشین

منم تواین شهربزرگ         میون کلی برق ورنگ

تنگ غروبا که میشه          دلگیرمیشم اززمونه

چاره چیه بابا بزرگ!!!

از : مریم

 

 


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: